Play Copy
اِذۡ جَآءَتۡہُمُ الرُّسُلُ مِنۡۢ بَیۡنِ اَیۡدِیۡہِمۡ وَ مِنۡ خَلۡفِہِمۡ اَلَّا تَعۡبُدُوۡۤا اِلَّا اللّٰہَ ؕ قَالُوۡا لَوۡ شَآءَ رَبُّنَا لَاَنۡزَلَ مَلٰٓئِکَۃً فَاِنَّا بِمَاۤ اُرۡسِلۡتُمۡ بِہٖ کٰفِرُوۡنَ ﴿۱۴﴾

14. جب اُن کے پاس اُن کے آگے اور اُن کے پیچھے (یا اُن سے پہلے اور ان کے بعد) پیغمبر آئے (اور کہا) کہ اللہ کے سوا کسی کی عبادت نہ کرو، تو وہ کہنے لگے: اگر ہمارا رب چاہتا تو فرشتوں کو اتار دیتا سو جو کچھ تم دے کر بھیجے گئے ہو ہم اس کے منکر ہیںo

14. When the Messengers came to them from their front and from their rear (or before them and after them and said:) ‘Worship none but Allah,’ they said: ‘Had our Lord willed, He would have sent down angels. So we deny whatever you have been sent with.’

14. Ith jaathumu alrrusulu min bayni aydeehim wamin khalfihim alla taAAbudoo illa Allaha qaloo law shaa rabbuna laanzala malaikatan fainna bima orsiltum bihi kafiroona

14. Da det kom til dem sendebud forfra og bakfra (eller før dem og etter dem, og sa): «Tilbe ingen andre enn Allah!», sa de: «Hvis Herren vår ville, kunne Han ha nedsendt engler. Så det dere er blitt sendt med, fornekter vi!»

14. जब उनके पास उनके आगे और उनके पीछे (या उनसे पहले और उनके बाद) पैग़म्बर आए (और कहा) कि अल्लाह के सिवा किसी की इबादत न करो, तो वोह कहने लगे: अगर हमारा रब चाहता तो फरिश्तों को उतार देता सो जो कुछ तुम देकर भेजे गए हो हम उसके मुन्किर हैं।

১৪. যখন তাদের নিকট রাসূলগণ এসেছিলেন তাদের সম্মুখ ও তাদের পশ্চাত হতে (অথবা তাদের পূর্বে এবং তাদের পরে এবং বলেছিলেন) যে, ‘আল্লাহ ব্যতীত কারো ইবাদত করো না’। তখন তারা বলেছিল, ‘যদি আমাদের প্রতিপালক চাইতেন তবে ফেরেশতা প্রেরণ করতেন। সুতরাং তোমাদেরকে যা কিছুসহ প্রেরণ করা হয়েছে আমরা তা প্রত্যাখ্যান করি।’

(فُصِّلَت - - حٰم السَّجْدَة، 41 : 14)