Play Copy
قُلۡ اِنۡ ضَلَلۡتُ فَاِنَّمَاۤ اَضِلُّ عَلٰی نَفۡسِیۡ ۚ وَ اِنِ اہۡتَدَیۡتُ فَبِمَا یُوۡحِیۡۤ اِلَیَّ رَبِّیۡ ؕ اِنَّہٗ سَمِیۡعٌ قَرِیۡبٌ ﴿۵۰﴾

50. فرما دیجئے: اگر میں بہک جاؤں تو میرے بہکنے کا گناہ (یا نقصان) میری اپنی ہی ذات پر ہے، اور اگر میں نے ہدایت پا لی ہے تو اس وجہ سے (پائی ہے) کہ میرا رب میری طرف وحی بھیجتا ہے۔ بیشک وہ سننے والا ہے قریب ہےo

50. Say: ‘If I were to lose the straight path, the sin (or harm) of losing the straight path would afflict only my soul, and if I am rightly guided, it is so because my Lord sends His Revelation to me. Surely, He is All-Hearing, Ever-Near.’

50. Qul in dalaltu fainnama adillu AAala nafsee waini ihtadaytu fabima yoohee ilayya rabbee innahu sameeAAun qareebun

50. Si: «Hvis jeg skulle bli villfaren, så vil min villfarelses synd (eller tap) være kun over min egen sjel. Og hvis jeg får fatt i rettledning, så er det takket være at min Herre sender åpenbaringer til meg. Sannelig, Han er allhørende, evig nær.»

50. फरमा दीजिए: अगर मैं बहक जाऊं तो मेरे बहकने का गुनाह (या नुक़्सान) मेरी अपनी ही ज़ात पर है, और अगर मैंने हिदायत पा ली है तो इस वजह से (पाई है) कि मेरा रब मेरी तरफ वही भेजता है। बेशक वोह सुनने वाला है क़रीब है।

৫০. বলে দিন, ‘যদি আমি পথভ্রষ্ট হতাম তবে আমার পথভ্রষ্টতার পাপ (অথবা ক্ষতি) আমার নিজের সত্তারই। আর যদি আমি হেদায়েতপ্রাপ্ত হই তবে এর কারণ আমার প্রতিপালক আমার প্রতি ওহী প্রত্যাদেশ করেন। অবশ্যই তিনি সর্বশ্রোতা, সর্বত নিকটবর্তী।’

(سَبـَا، 34 : 50)