Play Copy
وَ اِذَا قِیۡلَ لَہُمۡ اَنۡفِقُوۡا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّٰہُ ۙ قَالَ الَّذِیۡنَ کَفَرُوۡا لِلَّذِیۡنَ اٰمَنُوۡۤا اَنُطۡعِمُ مَنۡ لَّوۡ یَشَآءُ اللّٰہُ اَطۡعَمَہٗۤ ٭ۖ اِنۡ اَنۡتُمۡ اِلَّا فِیۡ ضَلٰلٍ مُّبِیۡنٍ ﴿۴۷﴾

47. اور جب اُن سے کہا جاتا ہے کہ تم اس میں سے (راہِ خدا میں) خرچ کرو جو تمہیں اللہ نے عطا کیا ہے تو کافر لوگ ایمان والوں سے کہتے ہیں: کیا ہم اس (غریب) شخص کو کھلائیں جسے اگر اللہ چاہتا تو (خود ہی) کھلا دیتا۔ تم تو کھلی گمراہی میں ہی (مبتلا) ہوگئے ہوo

47. And when it is said to them: ‘Spend (in the way of Allah) of what Allah has given you,’ the disbelievers say to the believers: ‘Shall we feed that (poor) man whom, if Allah so willed, He would feed (Himself)?’ You are but (caught) in clear error.

47. Waitha qeela lahum anfiqoo mimma razaqakumu Allahu qala allatheena kafaroo lillatheena amanoo anutAAimu man law yashao Allahu atAAamahu in antum illa fee dalalin mubeenin

47. Og når det blir sagt til dem: «Gi (for Allahs sak) av det som Allah har forsynt dere med!», sier de vantro til de troende: «Skal vi bespise den (fattige), som Allah kunne ha bespist (selv) hvis Han ville? Dere er i (hjemfalne til) soleklar villfarelse.»

47. और जब उनसे कहा जाता है कि तुम उसमें से (राहे खु़दा में) ख़र्च करो जो तुम्हें अल्लाह ने अ़ता किया है तो काफिर लोग ईमान वालों से कहते हैं क्या हम उस (ग़रीब) शख़्स को खिलाएं जिसे अगर अल्लाह चाहता तो (खु़द ही) खिला देता। तुम तो खुली गुमराही में ही (मुब्तला) हो गए हो।

৪৭. আর যখন তাদেরকে বলা হয়, ‘আল্লাহ্‌ তোমাদেরকে যা দিয়েছেন তা থেকে (আল্লাহ্‌র পথে) ব্যয় করো’, তখন অবিশ্বাসীরা বিশ্বাসীগণকে বলে, ‘আমরা কি সে (গরীব) বক্তিকে খাওয়াবো যাকে আল্লাহ্ চাইলে (নিজেই) খাওয়াতে পারেন?’ তোমরা তো স্পষ্ট বিভ্রান্তিতে (আটকা) পড়ে আছো।

(يٰس، 36 : 47)