Play Copy
وَ ظَلَّلۡنَا عَلَیۡکُمُ الۡغَمَامَ وَ اَنۡزَلۡنَا عَلَیۡکُمُ الۡمَنَّ وَ السَّلۡوٰی ؕ کُلُوۡا مِنۡ طَیِّبٰتِ مَا رَزَقۡنٰکُمۡ ؕ وَ مَا ظَلَمُوۡنَا وَ لٰکِنۡ کَانُوۡۤا اَنۡفُسَہُمۡ یَظۡلِمُوۡنَ ﴿۵۷﴾

57. اور (یاد کرو) جب ہم نے تم پر (وادئ تِیہ میں) بادل کا سایہ کئے رکھا اور ہم نے تم پر مَنّ و سلوٰی اتارا کہ تم ہماری عطا کی ہوئی پاکیزہ چیزوں میں سے کھاؤ، سو انہوں نے (نافرمانی اور ناشکری کر کے) ہمارا کچھ نہیں بگاڑا مگر اپنی ہی جانوں پر ظلم کرتے رہےo

57. And (recall) when We cast the shade of clouds over you (in the Tiha valley) and sent down for you manna and quails so that you might eat of the pure things We provided for you. So they did not harm Us at all (by disobeying and showing Us disregard), but persistently harmed their own souls.

57. Wathallalna AAalaykumu alghamama waanzalna AAalaykumu almanna waalssalwa kuloo min tayyibati ma razaqnakum wama thalamoona walakin kanoo anfusahum yathlimoona

57. Og (kom i hu) da Vi holdt skyenes skygge over dere (i dalen Tīha) og sendte manna og vaktler ned til dere, så dere kunne spise av det rene Vi forsynte dere. Og de skadet ikke Oss i det hele tatt (ved å være Oss ulydige og utakknemlige); derimot var de mot sin egen sjel ondsinnede.

57. और (याद करो) जब हमने तुम पर (वादिए तीह में) बादल का साया किए रखा और हमने तुम पर मन्नो सल्वा उतारा कि तुम हमारी अ़ता की हुई पाकीज़ा चीज़ों में से खाओ, सो उन्होंने (ना फरमानी और ना शुक्री करके) हमारा कुछ नहीं बिगाड़ा मगर अपनी ही जानों पर ज़ुल्म करते रहे।

৫৭. আর (স্মরণ করো) যখন আমরা তোমাদের উপর (তিহা উপত্যকায়) মেঘের ছায়া সন্নিবেশ করেছিলাম এবং তোমাদের নিকট ‘মান্না’ এবং ‘সালওয়া’ প্রেরণ করেছিলাম, যাতে তোমরা আমাদের দেয়া উত্তম বস্তু থেকে ভক্ষণ করো। সুতরাং তারা (নাফরমানী ও অকৃতজ্ঞতা প্রকাশ করে) আমাদের কোনো ক্ষতি করেনি, বরং তারা নিজেদের প্রতিই যুলুম করেছিল।

(الْبَقَرَة، 2 : 57)