Play Copy
وَ لَئِنۡ اَذَقۡنٰہُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡہُ لَیَقُوۡلَنَّ ذَہَبَ السَّیِّاٰتُ عَنِّیۡ ؕ اِنَّہٗ لَفَرِحٌ فَخُوۡرٌ ﴿ۙ۱۰﴾

10. اور اگر ہم اسے (کوئی) نعمت چکھاتے ہیں اس تکلیف کے بعد جو اسے پہنچ چکی تھی تو ضرور کہہ اٹھتا ہے کہ مجھ سے ساری تکلیفیں جاتی رہیں، بیشک وہ بڑا خوش ہونے والا (اور) فخر کرنے والا (بن جاتا) ہےo

10. And if We make him taste (some) favour after the suffering that afflicted him, then he is sure to say: ‘Gone are all my troubles.’ Surely, he (becomes) most exultant and boastful,

10. Walain athaqnahu naAAmaa baAAda darraa massathu layaqoolanna thahaba alssayyiatu AAannee innahu lafarihun fakhoorun

10. Og hvis Vi lar ham smake noen gunst etter den lidelsen som nådde ham, sier han visselig: «Borte er alle mine smerter fra meg!» Sannelig, han blir svært lykkelig (og) skrytende,

10. और अगर हम उसे (कोई) नेअ़मत चखाते हैं उस तकलीफ के बाद जो उसे पहुंच चुकी थी तो ज़रूर कह उठता है कि मुझ से सारी तक्लीफें जाती रहीं, बेशक वोह बड़ा खु़श होने वाला (और) फख्र करने वाला (बन जाता) है।

১০. আর যদি তাকে আমরা (কোনো) নিয়ামতের স্বাদ আস্বাদন করাই, তাকে দুঃখ-দৈন্য স্পর্শ করার পর, তবে সে বলে উঠে, ‘আমার সকল বিপদ-আপদ চলে গেছে’। নির্ঘাত সে বড়ই উৎফুল্ল (এবং) অহঙ্কারকারী (হয়ে যায়);

(هُوْد، 11 : 10)