Play Copy
فَقَالُوۡا رَبَّنَا بٰعِدۡ بَیۡنَ اَسۡفَارِنَا وَ ظَلَمُوۡۤا اَنۡفُسَہُمۡ فَجَعَلۡنٰہُمۡ اَحَادِیۡثَ وَ مَزَّقۡنٰہُمۡ کُلَّ مُمَزَّقٍ ؕ اِنَّ فِیۡ ذٰلِکَ لَاٰیٰتٍ لِّکُلِّ صَبَّارٍ شَکُوۡرٍ ﴿۱۹﴾

19. تو وہ کہنے لگے: اے ہمارے رب! ہماری منازلِ سفر کے درمیان فاصلے پیدا کر دے، اور انہوں نے اپنی جانوں پر ظلم کیا تو ہم نے انہیں (عبرت کے) فسانے بنا دیا اور ہم نے انہیں ٹکڑے ٹکڑے کر کے منتشر کر دیا۔ بیشک اس میں بہت صابر اور نہایت شکر گزار شخص کے لئے نشانیاں ہیںo

19. Then they said: ‘O our Lord, place between our break-journey points longer distances.’ And they wronged their souls. So We made them tales (for a lesson of warning). And We disintegrated them into pieces and scattered them. Surely, there are signs in it for every extremely patient and highly thankful person.

19. Faqaloo rabbana baAAid bayna asfarina wathalamoo anfusahum fajaAAalnahum ahadeetha wamazzaqnahum kulla mumazzaqin inna fee thalika laayatin likulli sabbarin shakoorin

19. Men de sa: «Herren vår! Skap større avstand mellom våre reisefaser.» Og de gjorde sin egen sjel ondt, så Vi gjorde dem til (framtidige advarende) historier, og Vi rev dem i fillebiter og strødde dem ut. Sannelig, i dette er det flere tegn for enhver som er veldig tålmodig og dypt takknemlig.

19. तो वोह कहने लगे: ऐ हमारे रब! हमारी मनाज़िले सफर के दर्मियान फासले पैदा कर दे और उन्होंने अपनी जानों पर ज़ुल्म किया तो हमने उन्हें (इब्रत के) फसाने बना दिया और हमने उन्हें टुकड़े टुकड़े करके मुन्तशिर कर दिया। बेशक उसमें बहुत साबिर और निहायत शुक्र गुज़ार शख़्स के लिए निशानियां हैं।

১৯. তখন তারা বলতে লাগলো, ‘হে আমাদের প্রতিপালক! আমাদের সফরের মনযিলগুলোর মাঝে ব্যবধান বর্ধিত করো’; আর তারা নিজেদের প্রতি অন্যায় করেছিল, ফলে আমরা (সতর্কতার শিক্ষা হিসেবে) তাদেরকে উপাখ্যানের বিষয়বস্তুতে পরিণত করলাম এবং আমরা তাদেরকে ছিন্ন-ভিন্ন করে ছড়িয়ে দিলাম। নিশ্চয়ই এতে নিদর্শনাবলী রয়েছে প্রত্যেক কঠোর ধৈর্যশীল ও অত্যন্ত কৃতজ্ঞ ব্যক্তির জন্যে।

(سَبـَا، 34 : 19)