Play Copy
وَ اِذَا رَاَیۡتَہُمۡ تُعۡجِبُکَ اَجۡسَامُہُمۡ ؕ وَ اِنۡ یَّقُوۡلُوۡا تَسۡمَعۡ لِقَوۡلِہِمۡ ؕ کَاَنَّہُمۡ خُشُبٌ مُّسَنَّدَۃٌ ؕ یَحۡسَبُوۡنَ کُلَّ صَیۡحَۃٍ عَلَیۡہِمۡ ؕ ہُمُ الۡعَدُوُّ فَاحۡذَرۡہُمۡ ؕ قٰتَلَہُمُ اللّٰہُ ۫ اَنّٰی یُؤۡفَکُوۡنَ ﴿۴﴾

4. (اے بندے!) جب تو انہیں دیکھے تو اُن کے جسم (اور قد و قامت) تجھے بھلے معلوم ہوں، اور اگر وہ باتیں کریں تو اُن کی گفتگو تُو غور سے سنے (یعنی تجھے معقول دکھائی دیں، مگر حقیقت یہ ہے کہ) وہ لوگ گویا دیوار کے سہارے کھڑی کی ہوئی لکڑیاں ہیں، وہ ہر اونچی آواز کو اپنے اوپر (بَلا اور آفت) سمجھتے ہیں، وہی (منافق تمہارے) دشمن ہیں سو اُن سے بچتے رہو، اللہ انہیں غارت کرے وہ کہاں بہکے پھرتے ہیںo

4. (O servant!) When you see them, their bodies (and height and structure) seem attractive to you, and if they speak, you lend ear to what they say (i.e., they will look sensible to you, but the fact is that) they are nothing but wooden planks propped up against a supporting wall. They take every loud voice (as some suffering and misery) befallen them. It is these (hypocrites) who are (your) enemies. So be on guard against them. May Allah ruin them; where are they wandering distracted!

4. Waitha raaytahum tuAAjibuka ajsamuhum wain yaqooloo tasmaAA liqawlihim kaannahum khushubun musannadatun yahsaboona kulla sayhatin AAalayhim humu alAAaduwwu faihtharhum qatalahumu Allahu anna yufakoona

4. (Å, du menneske!) Når du ser dem, vil deres fysikk (høyde og ytre preg) fornøye deg, og hvis de snakker, lytter du nøye etter deres ord (de vil virke rimelige for deg, men sannheten er at) de er som stokker som står ved en veggs støtte, de tenker at enhver høy lyd er (en hjemsøkelse av og katastrofe) for dem. De (hyklerne) er fienden (deres), så vær på vakt mot dem. Måtte Allah ruinere dem! Hvor hen vandrer de forvillet?

4. (ऐ बन्दे!) जब तू उन्हें देखे तो उनके जिस्म (और क़दो क़ामत) तुझे भले मालूम हों, और अगर वोह बातें करें तो उनकी गुफ्तगू तू ग़ौर से सुने (यानी तुझे मा’क़ूल दिखाई दें, मगर हक़ीक़त ये है कि) वोह लोग गोया दीवार के सहारे खड़ी की हुई लकड़ियां हैं वोह हर ऊंची आवाज़ को अपने ऊपर (बला और आफत) समझते हैं, वोही (मुनाफिक़ तुम्हारे) दुश्मन हैं, सो उनसे बचते रहो, अल्लाह उन्हें ग़ारत करे वोह कहां बहके फिरते हैं।

৪. (হে বান্দা!) যখন তুমি তাদেরকে দেখো, তখন তাদের দেহ অবয়ব তোমার কাছে প্রীতিকর মনে হয়। আর যদি তারা কথা বলে, তবে তুমি তাদের কথাবার্তা সাগ্রহে শ্রবণ করো (অর্থাৎ তোমার কাছে তাদেরকে বিচক্ষণ মনে হয়, কিন্তু প্রকৃত বিষয় এই যে,) তারা যেন প্রাচীর ঠেকানো কাঠের স্তম্ভ; তারা যে কোনো শোরগোলকে মনে করে নিজেদের বিরুদ্ধে (বিপদ-আপদ)। এরা (তোমাদের) দুশমন, সুতরাং তাদের ব্যাপারে সতর্ক হও। আল্লাহ্ তাদেরকে ধ্বংস করুন! তারা কোথায় বিভ্রান্ত ঘুরে বেড়াচ্ছে?

(الْمُنَافِقُوْن، 63 : 4)