قُلۡ فَلِلّٰہِ الۡحُجَّۃُ الۡبَالِغَۃُ ۚ فَلَوۡ شَآءَ لَہَدٰىکُمۡ اَجۡمَعِیۡنَ ﴿۱۴۹﴾
149. فرما دیجئے کہ دلیلِ محکم تو اللہ ہی کی ہے، پس اگر وہ (تمہیں مجبور کرنا) چاہتا تو یقیناً تم سب کو (پابندِ) ہدایت فرما دیتا٭o
٭ وہ حق و باطل کا فرق اور دونوں کا انجام سمجھانے کے بعد ہر ایک کو آزادی سے اپنا راستہ اختیار کرنے کا موقع دیتا ہے، تاکہ ہر شخص اپنے کئے کا خود ذمہ دار ٹھہرے اور اس پر جزا و سزا کا حق دار قرار پائے۔
149. Say: ‘To Allah belongs the conclusive argument. If Allah had wished, He would have surely guided you all.’*
* Allah has distinguished truth from falsehood, explaining the consequences of both. Then, He gives everyone the freedom to choose his way and holds him accountable for his doings in the Hereafter. This freedom makes everyone worthy of reward or liable for punishment according to his deeds.
149. Say: ‘Only Allah’s is the irrefutable proof. So, if He had willed (to force you), He would have made all of you guidance-bound.’*
* Having distinguished the truth from falsehood and having communicated the consequences of them both, He provides everyone the opportunity to choose his way freely in order that every individual is held accountable for his doings, liable for reward and punishment accordingly.
149. Qul falillahi alhujjatu albalighatu falaw shaa lahadakum ajmaAAeena
149. Si: «Det ugjendrivelige beviset tilhører kun Allah, så hvis Han hadde villet (tvinge dere), kunne Han ha gjort dere alle til (faste) følgere av rettledningen. »
149. फरमा दीजिए कि दलीले मोह्कम तो अल्लाह ही की है, पस अगर वोह (तुम्हें मजबूर करना) चाहता तो यक़ीनन तुम सबको (पाबन्दे) हिदायत फरमा देता। *
* (वोह हक़्क़ो बातिल का फर्क़ और दोनों का अंजाम समझाने के बाद हर एक को आज़ादी से अपना रास्ता इख़्तियार करने का मौक़ा देता है, ताकि हर शख़्स अपने किए का खु़द ज़िम्मेदार ठहरे और उस पर जज़ा और सज़ा का हक़्क़दार क़रार पाए।)
১৪৯. বলে দিন, ‘অকাট্য দলিল তো আল্লাহ্রই জন্যে। সুতরাং যদি তিনি (তোমাদেরকে বাধ্য করতে) ইচ্ছে করতেন, তবে অবশ্যই তোমাদের সকলকে সৎপথে (নিয়মানুবর্তী করে) পরিচালিত করতেন।’*
* তিনি সত্য মিথ্যার পার্থক্য এবং উভয়ের পরিণতি বুঝিয়ে দেয়ার পর প্রত্যেককে স্বাধীনভাবে নিজ নিজ পথ বেছে নেয়ার সুযোগ দেন, যাতে প্রত্যেক ব্যক্তি নিজের কর্মকান্ডের জন্যে দায়ী থাকে এবং এর উপর পুরস্কার ও শাস্তির অধিকারী সাব্যস্ত হয়।